खहरे: कविता- "पाइला"

पानी जीवन हो,
-श्वास् जस्तै,
-घाम जस्तै,
-आगो जस्तै,
-प्रेम जस्तै।

उसलाइ थाहा थियो सबै,
ऊभाएर पानी अन्जुलीमा
हेरी र देखी, आफ्नै प्रतिबिम्ब,
- धूक्धुकी जस्तै,
- स्पर्स जस्तै,
र गन्तब्य जस्तै पनि।

तर अन्जुली को पानी पोखियो,
-आँशु जस्तै;उसको गोडा छेउमा।

उ बलियो पाइला टेकेर हिँडि- घ्रीणाको।
**********

भूमिका

बग्दाबग्दै उर्लिएर केही माथि चढें भने,
कँही फेरि आत्तिएर आफ्नै बाटो छोडें भने,
"खहरे" हो बादल झैं रुप फेर्छ जिन्दगीले
माफी दिनु लेख्दालेख्दै भाबनामा गढें भने।

कतै-कतै पियारीको पियारमा अल्झिएर,
कैलेकाहिँ दु:ख मेरो घाउसरी बल्झिएर,
तिम्रो मनको आलापमा हामी संगै बजेपनि,
कतै धेरै हास्नसक्छु बाधाहरु सुल्झिएर्।

जिन्दगीमा घामपानी भइराख्छ सधैं भरी,
बसन्तमा सुकेपनी बर्सातमा बढें भने।
माफी दिनु लेख्दालेख्दै भाबनामा गढें भने।

देश रुदा देश संगै रोइएको हुनसक्छ,
धर्तीले झैं सबै कुरा सहिएको हुनसक्छ,
मान्छेको यो पापी मन के-के खोज्छ के-के,
आत्तिए झैं, मात्तिए झैं भैइएको हुनसक्छ।

ताते-ताते गराउदै, जहाँ जान्छौ लानु साथी,
उठाउनु तिम्रो मनको बलेशीमा लढें भने,
माफी दिनु लेख्दालेख्दै भाबनामा गढें भने।

खहरे

कविता- "पाइला"

No comments:

Post a Comment