सम्झिएको छु,
-घामले जब पहाडको मफलर भिरीसकेको थियो,
हिड्नलाई,
-रंगिन चराहरु पहेलो पृष्टभुमिमा बगिरहेका थिए,
-त्यतिबेलै तिमीले,
एक्लो ध्रुवतारा तिर हेरेर भनेकी थियौ,
“संयोगको यात्रा, संयोगको यात्री,
अचानक भेटिए झैँ अचानक हराउन के बेर?”
तर मैले घाटीसम्म आएर पनि भन्न पाएको थिइन,
“म त पानी हुँ, पानी,
जस्तो भाँडो, उस्तै आकार,
तताए-बाफ,
जमाए-बरफ,
जिस्काए-पानी,
रोए-नुनिलो आँशु,
र
अन्जुलीमा उभायौ भने-आफ्नै अनुहार,
वा मान्यौ भने सिङ्गै जीवन पनि
तर पोख्यौ भने, एउटा मात्र सम्झना l”
र आज
त्यहि बोल्न नपाएका बोलीहरु चपाउदै
त्यहि एउटा सम्झना बाँचीरहेकोछु l
-घामले जब पहाडको मफलर भिरीसकेको थियो,
हिड्नलाई,
-रंगिन चराहरु पहेलो पृष्टभुमिमा बगिरहेका थिए,
-त्यतिबेलै तिमीले,
एक्लो ध्रुवतारा तिर हेरेर भनेकी थियौ,
“संयोगको यात्रा, संयोगको यात्री,
अचानक भेटिए झैँ अचानक हराउन के बेर?”
तर मैले घाटीसम्म आएर पनि भन्न पाएको थिइन,
“म त पानी हुँ, पानी,
जस्तो भाँडो, उस्तै आकार,
तताए-बाफ,
जमाए-बरफ,
जिस्काए-पानी,
रोए-नुनिलो आँशु,
र
अन्जुलीमा उभायौ भने-आफ्नै अनुहार,
वा मान्यौ भने सिङ्गै जीवन पनि
तर पोख्यौ भने, एउटा मात्र सम्झना l”
र आज
त्यहि बोल्न नपाएका बोलीहरु चपाउदै
त्यहि एउटा सम्झना बाँचीरहेकोछु l